Stanowisko POHiD wobec wydłużenie terminu wejścia w życie EUDR

Stanowisko POHiD wobec wydłużenie terminu wejścia w życie EUDR

Renata Juszkiewicz, prezes zarządu POHiD:

Komisja Europejska zaproponowała nowy termin wejścia w życie rozporządzenia dotyczącego wylesiania (European Union Deforestation Regulation), który ma zostać wydłużony o 12 miesięcy względem poprzedniego projektu. W przypadku dużych przedsiębiorstw oznacza to start jego obowiązywania od 30 grudnia 2025 r. W przypadku małych i średnich datą jest 30 czerwca 2026 r., jednak w praktyce również je obowiązuje wcześniejszy termin, jeśli współpracują z dużymi firmami.

Polska Organizacja Handlu i Dystrybucji w pełni podziela cele, jakie przyświecają wprowadzeniu EUDR w kontekście ochrony środowiska i zasobów leśnych, jako kluczowe dla zapobiegania ocieplaniu się klimatu, stepowieniu powierzchni Ziemi oraz dla zachowania ostoi zwierząt i bioróżnorodności. Wdrożenie rozporządzenia w obecnie proponowanym kształcie budzi jednak szereg kontrowersji. Powodem jest objęcie regulacją bardzo dużej liczby przedsiębiorców oraz brak powszechnej edukacji skierowanej do firm w Europie. Poważne wątpliwości budzi też kwestia przepustowości platformy elektronicznej opracowanej przez KE.

Zwracamy uwagę również na międzynarodowy aspekt wdrożenia EUDR. Potrzebę opóźnienia tej regulacji zgłaszało kilkanaście krajów członkowskich, w tym Polska i Niemcy. Kierowały się nie tylko postulatami przedsiębiorców, ale też potrzebami wdrożenia tej regulacji po stronie organów administracji publicznej w zakresie przygotowania nadzoru i kontroli. Wprowadzenie EUDR z wymogiem geolokalizacji budzi też poważne wątpliwości na arenie międzynarodowej ze względu na stanowiska poszczególnych krajów, które zapowiedziały brak możliwości przesyłania takich informacji do europejskich firm.

Podsumowując, propozycję KE nt. przesunięcia wdrożenia EUDR, zgłaszaną też wcześniej przez przedsiębiorców i kraje członkowskie UE, oceniamy jako bardzo dobrą decyzję. Postulujemy jednak wprowadzenie dalszych zmian, które nie narażą europejskich importerów na negatywne skutki braku zrozumienia poszczególnych wymagań tej regulacji przez kraje trzecie i dostawców z tych krajów.